Padel regels: hoe werkt het?

Padel is een racketsport die veel weg heeft van zowel tennis als squash. Daarom wordt het ook vaak gezien als een mix tussen de twee. Toch verschilt Padel nog genoeg met beiden, waardoor het echt een eigen sport is. Het spel is in 1969 ontstaan in de Mexicaanse badplaats Acapulco en werd alleen recreatief gespeeld door de Mexicaanse elite. Inmiddels heeft de sport in sneltreinvaart de hele wereld overgenomen, met ruim 10 miljoen beoefenaars in meer dan 70 landen. Toen, tijdens deze enorme groei, meerdere landen de sport overnamen, ontstond ook de vraag over welk land er nu aan de absolute top van de Padelwereld staat. Op deze manier werd de competitieve scene die we nu kennen, met wereldkampioenschappen en andere grote toernooien, geboren. Nu moesten er dus ook universele padel regels vastgelegd worden, zodat alles eerlijk en onbevooroordeeld gebeurde. Voor iedere speler, recreatief of competitief, is het dus handig om te weten: wat zijn de regels van Padel nou precies?

Het speelveld

Wat Padel regels anders maakt dan tennis en squash, is (onder andere) het speelveld waarop de sport wordt gespeeld. Zo is het veld kleiner dan een tennisbaan met een grootte van 20 bij 10 meter en wordt het niet omringd door muren zoals bij squash, maar door een kooi van glas en metaal. Een laaghangend net verdeelt het speelveld in twee helften, die vervolgens worden onderverdeeld in twee servicevakken voorin en een achterveld achterin. De twee servicevlakken worden gescheiden door een witte lijn, genaamd de middellijn. De andere lijn, die de servicevlakken en het achterveld van elkaar scheiden, heet de servicelijn. Deze lijnen zijn alleen belangrijk bij het opslaan van de bal, zoals later verder wordt uitgelegd. Om het achterveld staan 3 glazen muren en om de rest van het veld staat een metalen hekwerk. Als de speler nu eenmaal bekend is met het veld, kan er gespeeld worden.

Wie is als eerste aan zet?

Als je geen serieus potje Padel wilt spelen, dan maakt het niet heel veel uit welke kant er begint met serveren. Maar als je je toch wilt houden aan de officiële regels van padel het spel, dan kan je een toss doen. Dit gebeurt met een munt, zoals gebruikelijk in bijvoorbeeld voetbal. Je zegt op voorhand of de munt eindigt op ‘kop’ of ‘munt’ en als je gelijk hebt, dan mag je beginnen met serveren. Zo niet, dan begint de andere partij.

De service

De eerste slag op de bal heet de ‘service’, ook wel de ‘opslag’ genoemd, en is nodig om het spel te beginnen. De service moet wel aan een aantal voorwaarden voldoen, anders wordt deze ongeldig verklaard.

Allereerst moet de serveerder met beide voeten achter de servicelijn staan, zodat geen voet de lijn raakt of overschrijdt. Daarnaast moet er minstens één voet op de grond blijven staan, dus springen is niet toegestaan.

Ten tweede, de bal moet vanuit de linker- of rechterhelft van het achterveld worden gespeeld. De serveerder staat dus volledig aan één kant van de middellijn. Het is dan de bedoeling om de bal diagonaal op te slaan naar de andere kant van het veld, waar de bal een keer moet stuiteren in het schuin overstaande servicevlak. Stuitert de bal in het achterveld of in het recht overstaande servicevlak, dan is de service ongeldig. In dit geval, mag er voor een tweede keer worden geserveerd.

Ten derde, de serveerder moet de bal één keer laten stuiteren achter de servicelijn, voordat er geslagen mag worden. Hierbij mag de bal alleen onder navelhoogte worden geraakt.

Ten slotte, de bal mag worden teruggespeeld als deze een keer op de grond is gebotst. Dit heet de ‘return’ van de service. De bal mag ook eerst nog stuiteren via het glas, maar als de bal na stuiteren tegen het hekwerk aan komt, dan is de service ongeldig

Het verdere spelverloop

Nu dat de service is geweest, mag zowel het glas als het hekwerk worden gebruikt. Vanaf hier lijken de padel regels veel op tennis. Zo mag de bal slechts één keer de grond raken tijdens een rally. Als je de bal terugspeelt zonder deze te laten stuiteren, is dat een ‘volley’. Wat Padel echter anders maakt dan tennis, is dat de bal een of meerdere keren het glas of het hekwerk mag raken nadat deze één keer heeft gestuiterd. Als de muren worden geraakt, zonder dat de bal op de grond heeft gestuiterd, is het een fout. De speler mag daarnaast ook terugspelen via zijn eigen muur. Dit maakt de sport een stuk tactischer, wat eindigt in verrassende rally’s. De puntentelling verloopt ook hetzelfde als bij tennis.